Viyana’yý kuþatmak için yola çýkan ordu, geride kalan kasabalarda birkaç askeri, tedbir olsun diye býrakýyordu. Viyana yakýnlarýndaki Lambach kentinde de bir grup askerin kalmasý uygun görülür. Lambach’taki askerler, günlerini gün etmeye baþlarlar. Arkadaþlarý Viyana kapýlarýnda kýrýlýrken, onlar þarap þiþesini sabah akþam ellerinden býrakmýyorlardý. Kuþatma bozgunla sonuçlanýnca püskürtülen Osmanlý ordusu, neyi var, nesi yoksa toplayarak geri dönüþ yolculuðuna hazýrlanýr. Önlem olsun diye civardaki köylere ve kasabalara býraktýklarý Yeniçeriler de durumdan haberdar edilip, geri çaðýrýlýr. Lambach’taki askerlere kuþatmanýn sona erdiði, orduya katýlmalarý haberi gelir, ama aralarýndan biri, sanki yer yarýlýp içine girmiþtir. Yok!.. Ali adlý Yeniçeri hiçbir yerde yoktur. Ara ara ara Ali yok! Arkadaþlarý fazla vakitleri olmadýðý için aramadan vazgeçerler ve Lambach’tan ayrýlýrlar. Ali, sýzdýðý yerde uyanýr ve þöyle bir gerinir. Kýlýcýný, kalkanýný yerden alan Ali, sokaða çýkar. Allah, Allah! Lambach halký bir tuhaf bakmaktadýr kendisine! Aaa, üstüne üstüne geliyorlar. “Gelmeyin lan!” diye baðýrýp, kýlýcýný gösterse de hiç kimseyi korkutamadýðýný kýsa sürede kavrar. Olup bitene bir anlam veremeyen zavallý Ali, sokaklarda koþmaya baþlar. Nasýl koþmasýn ki, tüm Lambach arkasýndan onu kovalamaktadýr. Sanki Viyana kuþatmasýnýn tüm faturasý ona kesilmiþ, hesabý Ali ödeyecektir. Kiliseye sýðýnan Ali’nin arkasýndan papaz efendi kapýlarý kapatýr ve halký sakinleþtirir. Ali, kendisine gelince olanlarý anlamaya baþlar; ordu Ýstanbul’a geri dönmüþ, ama o, Lambach’ta kalmýþtýr. Unutulan Yeniçeri, sokaða hiç çýkmadan aylarca Lambach Kilisesi’nde yaþar. Almancayý öðrenince, sokaða çýkmak isteðini anlatýr papaza… Papaz, bunun bir tek yolu olduðunu, dinini deðiþtirmesi gerektiðini söyler. Kilise mezarlýðýndaki bir taþta þu ad yazmaktadýr: ‘Ali Lambacher.’ Yani Lambachlý Ali!.. Kilisenin kapýsýnýn üstündeki heykelde de bir Aziz göze çarpar. Kalýn kaþlý, pala býyýklý bir ‘Aziz’dir bu. Ve elbette Ali’den baþkasý deðildir. O heykeldeki Ali, kendi kendine konuþmaktadýr sanki: “Þu iþe bak yahu; ne amaçla geldik, ne olduk?” Ali, ülkesine geri dönmez. Çünkü, biliyordu ki, ülkesinin tarih kitaplarýnda onun hikâyesi yer almayacaktýr! Ali bilmekteydi ki, kendi ülkesinde, üniversite seçme ve yerleþtirme sýnavlarýnda adý geçmeyecektir. Oysa, yanlýþ bir ‘þýk’ta da olsa razýdýr!!! Lambachlý Ali’nin heykelinin bulunduðu kilise kapýsýnýn önünden dört yýl geçen bir öðrenci, sigara içerken yakalandýðý için atýlýr rahip okulundan… 11 yaþýndaki öðrenci, Ali’nin içeri alýnarak hayatýnýn kurtulduðu kapýnýn dýþýnda affedilmesi için gözyaþlarý döker, yalvarýr. Ama nafile!.. O öðrenci ‘Adolf Hitler’ adýný taþýmaktadýr! Demek ki, sigara yalnýzca bireyin deðil, tüm insanlýðýn saðlýðýna zararlýdýr. Ve sigara içerken yakalanan her öðrenci okuldan atýlmamalýdýr!

sunay akýn' dan bi hikaye