Erkek kadýna dedi ki:
-Seni seviyorum, ama nasýl?
avuçlarýmda camdan bir parça gibi kalbimi sýkýp
parmaklarýmý kanatarak
kýrasýya,
çýldýrasýya...
Erkek kadýna dedi ki:
-Seni seviyorum, ama nasýl?
kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beþ yüz
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadýn erkeðe dedi ki:
-Baktým
dudaðýmla, yüreðimle, kafamla;
severek, korkarak, eðilerek,
dudaðýna, yüreðine, kafana.
Þimdi ne söylüyorsam
karanlýkta bir fýsýltý gibi sen öðrettin bana...
Ve artýk
biliyorum:
Topraðýn
Yüzü güneþli bir ana gibi
En son, en güzel çocuðunu emzirdiðini...
Fakat neyleyim saçlarým dolanmýþ
ölmekte olanýn parmaklarýna
baþýmý kurtarmam kâbil
deðil!
Sen
yürümelisin,

yeni doðan çocuðun
gözlerine bakarak...
Sen
yürümelisin,
beni býrakarak...
Kadýn sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düþtü yere...
Kapandý bir pencere...
AYRILDILAR...
Nazým Hikmet Ran