Bolþevik Devrimi

Çara Karþý Bolþevik Devrimi
1917, Moskova

"Yüzlerin ve hatta hükümet sisteminin bir bütün olarak deðiþmesi zorunludur... Ekselanslarý, sonuçlarým göremeyeceðimiz olaylarýn arifesindeyiz... Her þey öyle gösteriyor ki, en tehlikeli yolu seçtiniz: Duma'yý daðýtmak... Þuna eminim ki, üç haftadan daha kýsa bir süre içinde bir devrim gerçekleþecek ve her þey yerle bir olacak. Siz de yönetimi kaybedeceksiniz."

Rusya'da devrim zamaný geldiðinde ülke savaþ ve ekonomik zorluklar yüzünden oldukça umutsuzdu. Çar II. Nikola'nýn danýþmanlarýna göre yönetimi Duma'ya býrakmalýydý. Eðer "Diktatör Çar" (Bolþevikler böyle görüyordu) yönetimden alýnýrsa, halk meclisi Duma yönetimi ele alýp Bolþeviklerin isyan için öne sürdükleri nedenleri ortadan kaldýrabilecekti.

Ancak Nikola kendini hiç de demir yumruklu bir diktatör gibi görmüyordu. 1905'de Batý'dan gelen liberal seslere kulak verdi ve halkýn seçtiði bir parlamento olan Duma'yý kurdu. Böylece kendi yetkileri azalmýþtý. Muhalif politik partiler ve sendikalarýn kurulmasý da yasallaþtý. Böylece Rusya'nýn bu dönemi rahat atlatacaðýný düþünmüþtü.

1917 Þubatýna gelindiðinde ekmek kýtlýðý, grevler, lokavtlar ve gösteriler herkesin Rusya'nýn anarþi uçurumunun kenarýnda olduðunu düþünmesine yol açýyordu. Ordunun baþýndakiler iki seçenekleri olduðunu gördü; ya halkýn üzerine asker gönderilecek ve ayaklananlar bastýrýlacaktý ya da Duma ile iþbirliði içinde politik bir çözüm bulunacaktý. Ýkinci alternatifi kullandýlar ve Duma da kendine göre bir çözüm önerdi.

Çarýn tahttan inmesini ve tüm yetkinin Duma'ya verilmesini teklif ettiler. Bunun isyaný engelleyeceðini söylüyorlardý.

Teklif Nikola'ya ulaþtýrýldý. Nikola önce buna karþý çýkýp, Duma'yý daðýtmakla tehdit ettiyse de, olayý onlarýn açýsýndan görmesi saðlandý. Kendinde ve oðlunda olan yönetim hakkýndan feragat ettiðini açýkladý. Böylece Rusya'da Romanov hanedaný son bulmuþ oluyordu.

Nikola tüm aile üyeleriyle buluþtu ve ev hapsine alýndý. Duma yönetimi Çarýn güvenliði konusunda garanti vermiþti. Rusya artýk bir monarþi deðildi, ayrýca Duma daðýlmýþ ve yerine, orduyla iþbirliði içinde bir ihtilal planý hazýrlamýþ eski Duma üyelerinden oluþan bir meclis gelmiþti. Karþýlarýna çýkacak kimse kalmamýþtý... Bolþeviklerden baþka. Ancak onlar da lidersiz ve Örgütsüzdü.

Duma birkaç kritik hata yaptý. Kýsa bir süre sonra da bu hatalarýnýn cezasýný çekmeye baþladýlar.

Ýlk olarak, kendi güdümlerindeki basýnýn yazdýklarýna gerçekten de inanmaya baþladýlar. Kendilerinin halkýn meclisi olduðuna inandýlar, dahasý halkýn da böyle düþündüðünü sandýlar.

Ýkinci olarak, gerçekten de Rusya'nýn öteki Avrupa devletleri gibi bir anayasa devleti olmasý gerektiðine inanýyorlardý. Gerçekte Çarýn yönetimindeki Rusya acý çekiyordu. I. Nikola ve Büyük Petro gibi geçmiþteki Çarlar büyük adamlardý ancak Çarýn yönetiminde köylülerin þikayetleri büyüktü. Baþka seçenekleri olmadýðýndan katlanýyorlardý. Yýllarca süren monarþi döneminde insanlarýn toplumsal statüleri olduðu gibi kalmýþtý. Çar olmadan her þey havada kalacak gibiydi. Ýnsanlar boyun eðecek bir otoriteye alýþmýþtý.

Üçüncüsü ve en önemlisi ise, Duma üyelerinin belirli bir planý olmamasýydý. Ýktidara sahiptiler ama bununla ne yapacaklarýný bilmiyorlardý. Sonuç olarak Bolþevikler de bu durumdan yararlanmaya hazýrdý. Ayný yýlýn Nisan ayýnda Lenin Rusya'ya döndü, Ekim ayýnda da içeride hükümetin toplantý yapmakta olduðu Kýþlýk Saray'ýn etrafý sarýlarak yönetim Bolþeviklere devredildi. Duma'nýn bulduðu çözüm geçici olarak iyi bir çözümdü, ancak altý aydan kýsa bir süre içinde, bu fikrin uzun vadede ölümcül sonuçlarý ortaya çýktý.

II. Nikola yetkilerini býrakmýþ, Rusya'daki Romanov hanedaný son bulmuþ, kendilerine güvenliklerinin saðlanacaðý sözü verilmiþti. Ancak Rusya, sosyalist bir devlet olacak Sovyetler Birliði haline gelme yolunda ilerliyordu. Tahtý býrakarak engellemeye çalýþtýðý ihtilal tüm gücüyle geliyordu ve daha önce verilen hiçbir garanti de iþe yaramayacaktý.

Nikola ve ailesi önce Sibirya'ya sonra da Ural daðlarý bölgesine gönderildi. Sürekli ev hapsinde tutuluyorlardý. Tahtý býrakmasýndan sonra Çar hep baský altýndaydý.

Ailesinin güvenliði de tehlikedeydi. 1918 Temmuzunda bir emir geldi ve Nikola ailesi ile birlikte idam edildi.