fetvacý seremet

Romantik Ferdi Tayfur'dan romancý Ferdi Tayfur'a
“Okumak adam olmanýn yarýsýdýr. Diðer yarýsýna eriþmek istiyorsan, daha da okumalýsýn.” Ferdi Tayfur.
“Kitaplar ölmez!” Ferdi Tayfur.
Evet evet, o Ferdi Tayfur, hani þu arabeskçi caným... Ýþte o diyor bunlarý “Yaðmur Durunca” adlý yeni çýkan romanýnda. Arabeskçi mi diyor? Evet o. Yalnýz bu veciz sözleri deðil, arabeskçiliðinin yaratacaðý dudak bükmeler ve tereddütleri de, romanýn bir yerinde “Ya býrak, arabeskçiden yazar mý olur?” diye kendisi de soruyor yüreklice ve de sitemle. “Ýþte okuyorsunuz; olmuþ mu, olmamýþ mý, deyin Tanrý aþkýna” dercesine.
Olmuþ sevgili Ferdi Tayfur olmuþ. Romandaki tipleri; ilginç, renkli ve dertli insanlardan seçmiþsin. Hepsi gerçek hayattan gelme Anadolu insanlarý. Hüner, onlarý iyi izlemek gözlemlemek, onlarla yaþayýp hemdert olmak, anlayýp anlatabilmekte. Bu hüner var sende, bu roman kanýtý bunun. Seçtiðin tipler, okur belleklerinin gökkubbesinde bir yýldýz kümesi olarak kalacak tipler. Olaylar da öyle. Yer altý ve kapkaç âlemini, mahpus damlarýný, itilmiþlerin atýlmýþlarýn dünyasýný iyi etüd etmiþsin ve belli ki çoðunun yakýn tanýðý olmuþsun. Trenlerdeki yolcu hallerini, halsizliklerini, gariplik ve yoksulluklarýný görüntüsel olarak aktarmakla kalmayýp, iþin ruhsal ve duygusal yanýný da bir tamam anlatmýþsýn. Yarým simitlik iyiliðe karþýlýk, bir firarlýk özveri sunabilmeyi baþka türlü anlamak mümkün deðil. Kaza ve yangýn sahnelerini de iyi betimlemiþsin. Sýkýcý ve gereksiz ayrýntýlar yok, görüntüye ne girmesi gerekiyorsa onlarý almýþsýn. Sesindeki, sözündeki ve sazýndaki acýnýn kaynaðýný, yataðýný ve otaðýný açýða vuruyor bu roman. Romaný kurgulamanda da bir ustalýk var. O iki mahkûmun diyaloglarý ne güzel. O diyaloglarýn arasýna geçmiþi sokabilmek de öyle. Bu diyaloglarýn bir hayat dersi, hesaplaþmasý ve hayat-memat meselesi olduðunu da eklemeliyim. Ve üslubun: Sýkýcý deðil akýcý, vak’alarýn ilginçliði ile pek güzel bireþimlemiþsin.
Kora Yayýnlarý arasýndan Ocak 2008’de çýkmýþ Tayfur’un bu kitabý.
alýntý