Ýþadamý, ofisinde geç saatlere kadar sekreteri ile ciddi ciddi çalýþýr. geç olmuþtur, günün yorgunluðuna ek olarak acýkmýþlardýr. "Hadi çýkalým artýk, gidip bir þeyler yeyip evlerimize gidelim" çýkarlar, bir lokantada iyi bir akþam yemeði yerler, biraz da alkoll alýrlar, sora iþadamý, sekreterini evine býrakýr.
O ara, sekreter, nezaketen, bir kahve içmek isteyip istemediðini sorar. iþadamý da neden olmasýn diye düþünüp kabul eder. Kahveyi içki takip eder, içkiden sonra ruhlar ýsýnýr ve birlikte olurlar. Ýþadamý kalkar, evine gider. Sabah 04 civarýdýr. Arabayý parkeder, cebinden bir tebeþir çýkartýr, ceketine pantolonuna bir kaç çizik atar biraz tebeþir tozu serper ve içeri girer.
Karýsý ayakta beklemektedir. "Neredeydin ?" diye sorar. Ýþadamý da ;

Aysel'le geç saate kadar çalýþtýk, sonra yemeðe gittik, onu eve býraktým yemekten sonra, ama beni kahve içmeðe çaðýrdý, kahveydi, sohbetti, içkiydi derken kendimizi yatakta bulduk, ancak toparlandým, geç kaldým, özür dilerim karýcým" der. "Yalancýýýýý ! Yine bütün gece o zibidi arkadaþlarýnla bilardo oynayýp bira içtin di mi ! sen adam olmayacaksýn ruhun serseri !"