Kayýk küçük

Bektaþi kiraladýðý kayýk ile Eminönü’nden, Üsküdar’a giderken, deniz dalgalanmaya, kayýk sallanmaya baþlamýþ. Dalgalarýn, büyük bir fýrtýnanýn baþlangýcý olduðunu sezen Bektaþi’nin telaþlandýðýný gören kayýkçý: “Ne korkuyorsun yolcu, korkma. Allah büyüktür!” diye Bektaþi’yi sakinleþtirmek istemiþ. Kayýkçýnýn bu sözüne içerleyen Bektaþi þu yanýtý vermiþ: “Allah büyüktür ama senin kayýk küçük!”

Doðru söz!

Bektaþi içiyormuþ. Kendisine, “Sarhoþ olmaktan korkmuyor musun” diye sormuþlar. O da, “Hayýr, benim sarhoþluðumdan kimseye bir zarar dokunmaz ki. Siz asýl içmeden sarhoþ olanlardan çekinin” diye cevaplamýþ. Karþýsýndakiler merakla, “Kim onlar?” diye atýlmýþlar. Bektaþi cevaplamýþ: “Bunlar bir takým sonradan görmelerdir ki, ellerine dünya malý geçtiði için ne oldum delisi olurlar.”

Ýtibar

Softanýn biri Bektaþi’nin önüne geçmiþ: “Ey erenler iyisin, hoþsun, ilim, irfan sahibisin bir de oruç tutup, namaz kýlsan, bizim nazarýmýzda da itibarýn olur o zaman” demiþ. Bektaþi gülümseyerek: “Sizin nazarýnýzda itibar kazanmak için, Tanrý önündeki itibarýmý zedeleyemem” diye yanýþlamýþ.

Aldatmak

Meyhanelerden çýkmazmýþ hiç. Ýçkisini içer, geç vakitte naralar atarak evinin yolunu tutarmýþ. Ne çocuðuna, ne eþine, ne anasýna babasýna ve ne de çevresine hayrý dokunmuþmuþ. “Ayyaþ Hamdi” böyle bir yaþamýn sonunda rahmetli olmuþ. Cenaze namazý kýlýndýktan sonra imam sormuþ: “Merhumu nasýl bilirsiniz?” Ýyi insandý... Kimseye kötülüðü olmadý... Topraðý bol olsun... Benzer cevaplarý duyan Bektaþi sabredememiþ ve yanýndakinin kulaðýna fýsýldamýþ: “Bizi neyse de, Allah’ý da aldatmaya yelteniyorlar.”

Kabahat tarlayý gösterende

Köylü yaðmur duasýna çýkýyormuþ, Bektaþi’ye “sen de gel” demiþler. Baba Erenler kalabalýða katýlmýþ, yolda küçük tarlasýnýn yanýndan geçerken elindeki sopayý tarlaya dikmiþ, göðe bakarak: “Bizimki de” demiþ, “Burasý!..” Duadan sonra bir yaðmur bir yaðmur, ortalýðý seller basmýþ, Bektaþi’nin tarlasýnda ne varsa sular almýþ götürmüþ. Bu manzarayý gören Bektaþi, ellerini yukarý kaldýrmýþ: “Kabahat sende deðil, bu tarlayý sana gösterende..”

Sýrat köprüsü

Bektaþi kafayý çekmiþ. Ayaklarý birbirine dolana dolana, saða sola yalpalayarak giden Bektaþi’yi gören komþusu dayanamayýp laf atmýþ: “Hey baba erenler, bu halle sýrat köprüsünü nasýl geçersin?” Bektaþi istifini bozmadan komþusuna cevap vermiþ: “Sanki karþý tarafta mor sümbüllü baðlarým var da!”

Olmayan þey

Yolu camiye düþen Bektaþi namazdan sonra: “Ey ulu Tanrým, bana bol bol þarap ver” diye dua etmiþ. Yanýnda namazý bitiren kiþi de ellerini kaldýrmýþ: “Rabbim bana iman ver” diye dua etmiþ. Ýki duayý da iþiten hoca Bektaþi’ye dönmüþ: “Bak herkes iman istiyor Tanrý’dan sen de þarap istiyorsun. Utanmýyor musun?” diye çýkýþmýþ. Bunun üzerine Bektaþi hocaya dönüp: “Ne yapalým hoca efendi herkes kendisinde olmayaný ister” demiþ.

Camide vaaz

Bektaþi’nin yolu camiye düþmüþ. Cami imamý o günkü vaazýnda içkinin kötülüklerinden bahsetmekteymiþ. Cami imamý uzun bir vaazdan sonra cemaate birde örnek vermiþ: “Ey cemaat eþeðin önüne bir kova su, bir kova da raký koyun hangisini içer?” diye sormuþ. Bektaþi elini kaldýrarak cami imamýnýn sorusunu, “Hocam suyu içer” diye yanýtlamýþ. Ýmam: “Tabii ki suyu içer, peki neden suyu içer?” diye sorunca, Bektaþi cevaplar: “Neden olacak hocam, eþekliðinden!”

Orasýný Allah bilir

Þarap yapmak yasaklanmýþ sýký bir kontrolle, þarap yapan yakalandýðýnda kellesi vuruluyormuþ. Bað bozumu vakti geldiðinde, Bektaþi üzümlerin suyunu küplere doldurmuþ. Durumdan haberdar olan hükümdar, Bektaþi’nin küplerin baþýna geldiðinde, hiddetle sormuþ: “Üzüm suyu küplere ne için dolduruldu?” Bektaþi, yakalanmýþlýðýnýn telaþý ile cevap vermiþ: “Dolduruyorum ki, orada sirke olsun.” Hükümdar, biraz yumuþayarak yeniden sormuþ: “Sirke dersin ama, ya þarap olursa!” Hükümdarýn yumuþadýðýný gören Bektaþi cevaplamýþ: “Orasýný Allah bilir!”

Sen ne iþe yaradýn

Hoca ile Bektaþi içki içerken yakalanmýþlar ve Kadý’nýn huzuruna çýkarýlmýþlar. “Þeytana uyduk kadý efendi” diye af dileyen hocayý, kadý affetmemiþ ve idam cezasý vermiþ. Sýra Bektaþi’ye geldiðinde savunmasýný yapmýþ: “Kadý Efendi ben gayri-Müslimim, bana oruç farz deðildir.” Kadý Bektaþi’yi serbest býrakmýþ. Bektaþi Kadý’nýn huzurundan ayrýlýrken sormuþ: “Kadý efendi, ben de þehadet getirip Müslüman olsam, arkadaþýmý da baðýþlar mýsýn?” Kadý efendi düþünmüþ, bir kiþiyi Müslüman yapmanýn sevabýný hesap etmiþ ve Bektaþi’nin teklifini kabul ederek, hocayý affetmiþ. Kadýnýn huzurundan ayrýldýktan sonra hoca Bektaþi’ye kýzgýnlýkla sormuþ: “Sen ne biçim adamsýn be, bir Hýristiyan bir Müslüman oluyorsun! Sende hiç iman yok mu?” Bektaþi gülerek cevaplamýþ: “Gavur oldum kendimi, Müslüman oldum seni kurtardým. Peki sen ne iþe yaradýn?”


*****