*HÝÇBÝR ÞEY ÝÇÝN GEÇ DEÐÝL*

Yaþadýðý þehirden, bulunduðu ortamdan kýsacasý yaþantýsýndan sýkýlan bir
adam, cebindeki az miktar para ile yanýna hiçbir þey almadan bulunduðu
kenti terk edip daha önce hiç bilmediði bir ülkeye gitmiþ.

Oraya henüz alýþmaya çalýþýrken birden bir ses duymuþ. Bir çýðýrtkan,
avazý çýktýðý kadar meydanda baðýrýyormuþ:

- Tiyatro! Gelin! Kaçýrmayýn! Bu akþam Tiyatro!...

Adam hayatýnda hiç tiyatroya gitmemiþ ve inanýlmaz derecede merak etmiþ.
Biletin nereden alýndýðýný öðrenmiþ. Bilet fiyatý cebindeki tüm para
kadar olmasýna raðmen hiç tereddütsüz bileti almýþ. Baþlamýþ merakla
oyunu izlemeye.

Oyun bitmiþ, herkes daðýlmýþ ve bizim meraklý öylece kalmýþ, izlediði
muhteþem oyun karþýsýnda. O sýrada temizlikçi tarafýndan salonu
boþaltmak için ikaz almýþ. Adamsa:

- Bana müdürünüzün yerini söyler misiniz? Onunla bir þey konuþmam
gerek... demiþ.

Seyrettiði oyunun etkisi ile müdür ile konuþmuþ ve ne olursa olsun, ne
iþ olursa olsun buranýn bir parçasý olmak için çalýþmak istediðini
belirtmiþ. Müdür çok þanslý olduðunu, þu sýralarda bir temizlikçi
aradýðýný fakat önce onu denemesi gerektiðini ifade etmiþ ve denemek
üzere aylardýr el deðmemiþ bir kütüphanenin temizliðini uygun bulmuþ.

- Ýþte burayý temizle. Eðer beðenirsem seni iþe alýrým... demiþ ve gitmiþ.

Tiyatro aþkýnýn verdiði þevk ile temizlik beklenenden kýsa sürede
bitmiþ. Müdür odayý görmeden adamýn samimiyetine inanmamýþ. Onu
diðerleri gibi iþi savsaklayan biri sanmýþ. Fakat odanýn temizliðini
görünce hayretler içinde kalmýþ.Aylardýr içeriye girilmeyen oda gýcýr
gýcýr oluvermiþ. Müdür bu çabuk ve becerikli adamý iþe almaya karar vermiþ.

- Tamam seni iþe alýyorum

- Fakat benim yatacak yerim yok.

- O zaman burada yatarsýn ve iþe daha erken baþlarsýn.

Ýstediði olan tiyatro tutkunu, huzurlu bir þekilde odayý terk ederken
müdür.

- Adýn neydi senin buraya yazalým... demiþ.

Aldýðý cevap ise;

- William! William Sheaksper!... olmuþ.

Bu hikaye hem insaný dehþete düþürücü hem de ilham verici. Sheaksper
tiyatro yaþantýsýna bu þekilde baþlamýþ. Tam kýrk (40) yaþýnda...
tiyatroyu o yýllarda tanýmýþ ve büyük bir azimle o muhteþem oyunlarý
yazmýþ. Üstelik büyük bir fedakarlýk göstermiþ mesleði için. Meslek
hayatý boyunca sadece üç saat uyuyarak yaþamýný sürdürmüþ. Sabah erken
kalkýp oyun provasýný yapýyor oyununu oynuyor ve akþam yeniden oyun
yazýyor... Bu böyle sürüp gitmiþ.

Bu hikayeyi ilk duyduðumda yaþamým için duyduðum kaygýlarý bir kenara
býraktým. Anladým ki, hiçbir þey için geç deðil. Ýnsan eðer isterse
imkansýz gibi görünen olaylarý da gerçekleþtirebilir. Yeter ki yürekten
istesin ve bunun için çaba sarf etsin. Hiçbir þey için geç deðil. Kýrk
yaþýnda olsak ta...