Askeri Müzedeki Sahte Kýlýç

**yesilx** · 17-01-2008, 12:39

Tarih, efsanenin kýz kardeþidir derler. Her zaman kol kola yürüdüklerine en büyük þahitlerimizden birisi de yakýn tarihimiz olmalý. Bu tarih içinde “Çanakkale efsaneleri” hacimli bir yer tutar.

Milletin Çanakkale’ye yönelik hassasiyeti kabardý ya, bezirgândan geçilmiyor ortalýk. Okuru daha fazla aðlatan, kazanýyor. Bu yüzden olmadýk madrabazlýklar da yapýlýyor. Böylelikle aslýnda Çanakkale þehitlerinin ruhlarý daha fazla acýtýlmýþ oluyor. Maalesef piyasa ekonomisi böyle fena bir yol açmýþ durumda. Muhtemelen bazý dostlarýmý da üzeceðim feci örnekleri Mart ayýna saklayarak bugünkü efsanemize geçiyorum.

Evet tarih, efsanesiz yapamýyor, anladýk. Pudra þekeri gibi, etrafýnda uçuþan bir masal bulutu da istiyor. Üstelik bu masal bulutunun boyutlarý, en ciddi olduðunu bildiðimiz ve Türk halkýnýn en fazla güvendiði kurumun çatýlarý altýna da ne yazýk ki sirayet etmiþ durumda. Umarým bu yazý, yetkilerin uyanmasýna ve bir fahiþ hatayý düzeltmelerine yardýmcý olur.

Yýllar sonra tekrar gitmek istedim Harbiye’de bulunan Askeri Müze’ye. Kökleri, Topkapý Sarayý’nýn giriþinde bizi karþýlayan Aya Ýrini Kilisesi’ne dayanan bu güngörmüþ müzemizdeki en ilginç objelerden birisi, Fatih’in Ýstanbul kuþatmasýnda Bizanslýlarýn Haliç’e gerdikleri ünlü zincirin bir kýsmýdýr. Deðerli tablolar, silahlar, giysiler vs. ile ziyaretçileri bir zaman tüneline sokmayý baþaran müzelerin baþýnda gelir Askeri Müze.

Bir de Kurtuluþ Savaþý’na ait eþyalarýn sergilendiði salonlar vardýr burada. Ýþte bu salonlardan birinde bir kýlýç karþýlar sizi. Yýllar önce de gördüðüm bu kýlýcýn hikâyesini araþtýrdýktan ve efsanesini iyice kafamdan sildikten sonra tekrar yolumu düþürdüm Askeri Müze’ye. Yapýlan bunca yayýnýn ardýndan herhalde o kýlýcýn doðru adresi ortaya çýkmýþ ve gereken düzeltme yapýlmýþtýr umudundaydým doðrusu. Öyle ya, Askeri Müze, bizim medar-ý iftiharýmýz olmasý gereken kurumlardan biridir ve bu konularda gereken hassasiyeti göstermiþtir diye düþünüyordum.

Kimin kýlýcý, kimin kýlýcý?

Ýtiraf edeyim ki, yanýlmýþým! Her þey aynýydý. Ýçeride temizlik yapan görevliden izin alarak yaklaþtýðým vitrinde esir alýnan büyükçe bir Yunan bayraðýnýn önünde bazý silahlar uzanmýþ yatýyordu. Bunlardan birisinin önünde yýllar önce de gördüðüm yazý hemen hemen ayný kelimelerle yerli yerindeydi. Þöyle yazýyordu kýlýcýn önündeki plakada:

“Kýlýç. Baþkumandanlýk Meydan Muharebesinde esir edilen Yunan Baþkumandaný General Trikopis’e aittir. Ýngiliz. 20. yy.”
Yani? Yanisi þu ki, yanlýþlar bilgi çaðýna raðmen devam ediyor, efsaneler gerçeðin yerini iþgalde inat ediyorlardý.

Peki iþin doðrusu nedir? Ýzninizle bunu kýsaca özetleyeyim.

Ama önce ders kitaplarýmýza kadar sýzmýþ efsanemiz ne diyor, ona bakalým. Herhangi bir örnek seçiyorum:

“Uþak’ýn kuzeydoðusunda ve þehre 17 km. mesafede bir küçücük köy vardýr. Adý: Göðem’dir bu köyün. Çakmaklýtepe adý verilen bir tepenin yamacýnda kurulmuþtur... Ýþte bu yer, “Megaloidea”cýlarýn ordularýnýn baþýnda bulunanlarýn muzaffer kumandanlar olarak girdikleri “ordularý daðýtýlmýþ” Anadolu’da Türk’ün kahredici þamarýný yedikten sonra baþlarýný eðerek silâhlarýný Türk ordusuna teslim ettikleri yerdir.” (Ne. S., “Uþak ve Trikopis”, Akýn, Sayý: 9, Eylül 1967, s. 11-12.)

Bozguna uðrayan Yunan Ordularý Baþkomutaný (aslýnda biz yakaladýðýmýz sýrada baþkomutan olduðunu bilmiyordu kendisi; iletiþim hatlarý kesik olduðu için müjdeli haberi alamamýþ, daha doðrusu haberi biz vermiþtik kendisine; tabii esir olduktan sonra!) Trikopis’in kuvvetlerimize teslim olurken kýlýcýný teslim ettiði o kadar sýk tekrarlanmýþtýr ki, neredeyse tartýþýlmaz bir aksiyom (mütearife) haline gelmiþtir kafamýzda.

Oysa yaygýnlýðýyla ters orantýlý olarak yanlýþtýr bu kýlýç teslim olayý. (Hatta bazýlarýmýz Gazi Osman Paþa için de kýlýcýný teslim etti, derler ki, vahim bir hatadan öte, düpedüz bir iftiradýr. Komutanlarýn þerefi, kýlýçlarýný teslim edip etmemeleriyle ölçülebilir diyebiliriz. Gazi Osman Paþa da Çar Aleksandr ve Grandük Nikola’ya kýlýcýný teslim etmemek için arabada “unutmuþtu”. Çar da bir asker olarak bu jestin manasýný gayet iyi anlamýþ ve biraz da bu onurlu duruþu yüzünden özel bir alaka göstermiþti Paþa’ya.)

Trikopis’in üzerinde kýlýç yoktu ki!

Lafý dolandýrmadan söyleyelim: Trikopis’i Göðem köyü civarýnda esir alan Beþinci Kafkas Tümeni Komutaný Albay Dadaylý Halit (Akmansü), hatýralarýnda kýlýç teslimi olayýndan hiç bahsetmez. Yalnýz yatmadan önce çadýra girerken generallerin bellerindeki tabancalarýn alýndýðýndan bahseder ki, tabancalarýn da teslim olduktan sonra saatlerce üzerlerinde kaldýðýný anlýyoruz. Cemal Kutay’ýn aktardýðý hatýralarýnda þunlarý söylüyor Albay Halit Bey:

“General Trikopis ve arkadaþlarý yanýma kendi atlarýyla geldiler ve yine atlarýyla Uþak’a gönderildiler. Üzerlerinde ve hayvanlarýnýn eðer takýmlarý üzerinde kat’iyyen kýlýç yoktu. Þu halde Ýstanbul’da Askerî Müze’deki... Trikopis’e ait olduðu ilan edilen kýlýç nerede, ne zaman ve kimin tarafýndan alýnmýþtýr?”

Trikopis’i teslim alan komutanýn görmeyip bilmediði bu kýlýç nereden çýkmýþtýr sahiden de? Acaba baþka komutanlardan alýnmýþtýr da, bir karýþýklýða kurban mý gitmiþtir? Bilinmiyor. Ancak o kýlýç, Trikopis’e ait deðildir. Bu kesin. O kadar kesin ki, kýlýcýn sahibi olduðu iddia edilen þahýs, yani Trikopis, 1952 yýlýnda Atina’da kendisini ziyaret eden gazeteci Hýfzý Topuz’a iþin gerçeðini bir de kendi açýsýndan anlatmýþ ve kýlýcýnýn, teslim olmadan biraz önce kendi yaveri tarafýndan parçalandýðýný söylemiþtir.

Teslim alan da, teslim olan da, yani olayýn her iki tarafý da böyle bir kýlýçtan söz etmiyor ve inkâr ediyorlarsa, bu kýlýç nasýl oluyor da hala Askeri Müze’de “Trikopis’in kýlýcý” diye sergilenebiliyor? Bu 85 yýllýk yanlýþlýk ne zaman düzeltilecek? Ne zaman müzelerimiz efsanelerden arýnacak ve Atatürk’e yaslanarak “hayatta en hakiki mürþit” olduðunu söyleyip durduðumuz bilginin sergilendiði mekânlar haline gelecek?

Merak ediyoruz.

Müze yetkililerine önemli not:

Yakýnda 20 milyon dolarlýk bir yenileme projesine baþlanacaðýný sevinçle öðrendiðimiz Askeri Müze yetkililerine müzedeki bir bilgi hatasýný daha hatýrlatmak istiyorum: “Çanakkale’de Turkuaz zýrhlýsýný batýran Müstecip Onbaþý’ya ait kýlýç” diye sergilenen objeye itirazým yok ama böyle bir “zýrhlý” ne yazýk ki mevcut deðildi. Yazanýn hayal gücüne doðrusu hayran kaldým.

Buraya “zýrhlý” diye yazýlan gemi, bir denizaltý gemisiydi, zýrhlý bir gemi deðildi, bir. Fransýzlarýn Turquoise adýný verdikleri bu denizaltý gemisi batmamýþ, sadece yaralanmýþ ve esir alýndýktan sonra donanmamýzda hizmet vermiþti, iki. (Tabii Mütareke döneminde Ýstanbul’a gelen Fransýzlar denizaltýlarýný alýp memleketlerine götüreceklerdi!) Zannediyorum benzer hatalar, dikkatli bakan uzmanlar tarafýndan da görülebilecektir. O zaman bu yenileme projesinin içine bir uzmanlar heyeti tarafýndan Müze’de sergilenen objelerin incelenmesini de ekleyiniz lütfen.

**abrahamz** · 11-06-2009, 22:08

vay be ...

17-01-2008, 12:39	#1 (permalink)
yesilx Profilden Deðiþtirebilirsiniz Üyelik tarihi: 13-01-2008 Mesajlar: 3.145 Ettiði Teþekkür: 341 Aldýðý Teþekkür: 640 Rep Gücü: 16 Rep Puaný: 10797 Rep Derecesi :	Askeri Müzedeki Sahte Kýlýç Tarih, efsanenin kýz kardeþidir derler. Her zaman kol kola yürüdüklerine en büyük þahitlerimizden birisi de yakýn tarihimiz olmalý. Bu tarih içinde “Çanakkale efsaneleri” hacimli bir yer tutar. Milletin Çanakkale’ye yönelik hassasiyeti kabardý ya, bezirgândan geçilmiyor ortalýk. Okuru daha fazla aðlatan, kazanýyor. Bu yüzden olmadýk madrabazlýklar da yapýlýyor. Böylelikle aslýnda Çanakkale þehitlerinin ruhlarý daha fazla acýtýlmýþ oluyor. Maalesef piyasa ekonomisi böyle fena bir yol açmýþ durumda. Muhtemelen bazý dostlarýmý da üzeceðim feci örnekleri Mart ayýna saklayarak bugünkü efsanemize geçiyorum. Evet tarih, efsanesiz yapamýyor, anladýk. Pudra þekeri gibi, etrafýnda uçuþan bir masal bulutu da istiyor. Üstelik bu masal bulutunun boyutlarý, en ciddi olduðunu bildiðimiz ve Türk halkýnýn en fazla güvendiði kurumun çatýlarý altýna da ne yazýk ki sirayet etmiþ durumda. Umarým bu yazý, yetkilerin uyanmasýna ve bir fahiþ hatayý düzeltmelerine yardýmcý olur. Yýllar sonra tekrar gitmek istedim Harbiye’de bulunan Askeri Müze’ye. Kökleri, Topkapý Sarayý’nýn giriþinde bizi karþýlayan Aya Ýrini Kilisesi’ne dayanan bu güngörmüþ müzemizdeki en ilginç objelerden birisi, Fatih’in Ýstanbul kuþatmasýnda Bizanslýlarýn Haliç’e gerdikleri ünlü zincirin bir kýsmýdýr. Deðerli tablolar, silahlar, giysiler vs. ile ziyaretçileri bir zaman tüneline sokmayý baþaran müzelerin baþýnda gelir Askeri Müze. Bir de Kurtuluþ Savaþý’na ait eþyalarýn sergilendiði salonlar vardýr burada. Ýþte bu salonlardan birinde bir kýlýç karþýlar sizi. Yýllar önce de gördüðüm bu kýlýcýn hikâyesini araþtýrdýktan ve efsanesini iyice kafamdan sildikten sonra tekrar yolumu düþürdüm Askeri Müze’ye. Yapýlan bunca yayýnýn ardýndan herhalde o kýlýcýn doðru adresi ortaya çýkmýþ ve gereken düzeltme yapýlmýþtýr umudundaydým doðrusu. Öyle ya, Askeri Müze, bizim medar-ý iftiharýmýz olmasý gereken kurumlardan biridir ve bu konularda gereken hassasiyeti göstermiþtir diye düþünüyordum. Kimin kýlýcý, kimin kýlýcý? Ýtiraf edeyim ki, yanýlmýþým! Her þey aynýydý. Ýçeride temizlik yapan görevliden izin alarak yaklaþtýðým vitrinde esir alýnan büyükçe bir Yunan bayraðýnýn önünde bazý silahlar uzanmýþ yatýyordu. Bunlardan birisinin önünde yýllar önce de gördüðüm yazý hemen hemen ayný kelimelerle yerli yerindeydi. Þöyle yazýyordu kýlýcýn önündeki plakada: “Kýlýç. Baþkumandanlýk Meydan Muharebesinde esir edilen Yunan Baþkumandaný General Trikopis’e aittir. Ýngiliz. 20. yy.” Yani? Yanisi þu ki, yanlýþlar bilgi çaðýna raðmen devam ediyor, efsaneler gerçeðin yerini iþgalde inat ediyorlardý. Peki iþin doðrusu nedir? Ýzninizle bunu kýsaca özetleyeyim. Ama önce ders kitaplarýmýza kadar sýzmýþ efsanemiz ne diyor, ona bakalým. Herhangi bir örnek seçiyorum: “Uþak’ýn kuzeydoðusunda ve þehre 17 km. mesafede bir küçücük köy vardýr. Adý: Göðem’dir bu köyün. Çakmaklýtepe adý verilen bir tepenin yamacýnda kurulmuþtur... Ýþte bu yer, “Megaloidea”cýlarýn ordularýnýn baþýnda bulunanlarýn muzaffer kumandanlar olarak girdikleri “ordularý daðýtýlmýþ” Anadolu’da Türk’ün kahredici þamarýný yedikten sonra baþlarýný eðerek silâhlarýný Türk ordusuna teslim ettikleri yerdir.” (Ne. S., “Uþak ve Trikopis”, Akýn, Sayý: 9, Eylül 1967, s. 11-12.) Bozguna uðrayan Yunan Ordularý Baþkomutaný (aslýnda biz yakaladýðýmýz sýrada baþkomutan olduðunu bilmiyordu kendisi; iletiþim hatlarý kesik olduðu için müjdeli haberi alamamýþ, daha doðrusu haberi biz vermiþtik kendisine; tabii esir olduktan sonra!) Trikopis’in kuvvetlerimize teslim olurken kýlýcýný teslim ettiði o kadar sýk tekrarlanmýþtýr ki, neredeyse tartýþýlmaz bir aksiyom (mütearife) haline gelmiþtir kafamýzda. Oysa yaygýnlýðýyla ters orantýlý olarak yanlýþtýr bu kýlýç teslim olayý. (Hatta bazýlarýmýz Gazi Osman Paþa için de kýlýcýný teslim etti, derler ki, vahim bir hatadan öte, düpedüz bir iftiradýr. Komutanlarýn þerefi, kýlýçlarýný teslim edip etmemeleriyle ölçülebilir diyebiliriz. Gazi Osman Paþa da Çar Aleksandr ve Grandük Nikola’ya kýlýcýný teslim etmemek için arabada “unutmuþtu”. Çar da bir asker olarak bu jestin manasýný gayet iyi anlamýþ ve biraz da bu onurlu duruþu yüzünden özel bir alaka göstermiþti Paþa’ya.) Trikopis’in üzerinde kýlýç yoktu ki! Lafý dolandýrmadan söyleyelim: Trikopis’i Göðem köyü civarýnda esir alan Beþinci Kafkas Tümeni Komutaný Albay Dadaylý Halit (Akmansü), hatýralarýnda kýlýç teslimi olayýndan hiç bahsetmez. Yalnýz yatmadan önce çadýra girerken generallerin bellerindeki tabancalarýn alýndýðýndan bahseder ki, tabancalarýn da teslim olduktan sonra saatlerce üzerlerinde kaldýðýný anlýyoruz. Cemal Kutay’ýn aktardýðý hatýralarýnda þunlarý söylüyor Albay Halit Bey: “General Trikopis ve arkadaþlarý yanýma kendi atlarýyla geldiler ve yine atlarýyla Uþak’a gönderildiler. Üzerlerinde ve hayvanlarýnýn eðer takýmlarý üzerinde kat’iyyen kýlýç yoktu. Þu halde Ýstanbul’da Askerî Müze’deki... Trikopis’e ait olduðu ilan edilen kýlýç nerede, ne zaman ve kimin tarafýndan alýnmýþtýr?” Trikopis’i teslim alan komutanýn görmeyip bilmediði bu kýlýç nereden çýkmýþtýr sahiden de? Acaba baþka komutanlardan alýnmýþtýr da, bir karýþýklýða kurban mý gitmiþtir? Bilinmiyor. Ancak o kýlýç, Trikopis’e ait deðildir. Bu kesin. O kadar kesin ki, kýlýcýn sahibi olduðu iddia edilen þahýs, yani Trikopis, 1952 yýlýnda Atina’da kendisini ziyaret eden gazeteci Hýfzý Topuz’a iþin gerçeðini bir de kendi açýsýndan anlatmýþ ve kýlýcýnýn, teslim olmadan biraz önce kendi yaveri tarafýndan parçalandýðýný söylemiþtir. Teslim alan da, teslim olan da, yani olayýn her iki tarafý da böyle bir kýlýçtan söz etmiyor ve inkâr ediyorlarsa, bu kýlýç nasýl oluyor da hala Askeri Müze’de “Trikopis’in kýlýcý” diye sergilenebiliyor? Bu 85 yýllýk yanlýþlýk ne zaman düzeltilecek? Ne zaman müzelerimiz efsanelerden arýnacak ve Atatürk’e yaslanarak “hayatta en hakiki mürþit” olduðunu söyleyip durduðumuz bilginin sergilendiði mekânlar haline gelecek? Merak ediyoruz. Müze yetkililerine önemli not: Yakýnda 20 milyon dolarlýk bir yenileme projesine baþlanacaðýný sevinçle öðrendiðimiz Askeri Müze yetkililerine müzedeki bir bilgi hatasýný daha hatýrlatmak istiyorum: “Çanakkale’de Turkuaz zýrhlýsýný batýran Müstecip Onbaþý’ya ait kýlýç” diye sergilenen objeye itirazým yok ama böyle bir “zýrhlý” ne yazýk ki mevcut deðildi. Yazanýn hayal gücüne doðrusu hayran kaldým. Buraya “zýrhlý” diye yazýlan gemi, bir denizaltý gemisiydi, zýrhlý bir gemi deðildi, bir. Fransýzlarýn Turquoise adýný verdikleri bu denizaltý gemisi batmamýþ, sadece yaralanmýþ ve esir alýndýktan sonra donanmamýzda hizmet vermiþti, iki. (Tabii Mütareke döneminde Ýstanbul’a gelen Fransýzlar denizaltýlarýný alýp memleketlerine götüreceklerdi!) Zannediyorum benzer hatalar, dikkatli bakan uzmanlar tarafýndan da görülebilecektir. O zaman bu yenileme projesinin içine bir uzmanlar heyeti tarafýndan Müze’de sergilenen objelerin incelenmesini de ekleyiniz lütfen. __________________ Ömür Dediðin Üç Gündür, Dün Geldi Geçti, Yarýn Meçhuldür, O Halde Ömür Dediðin Bir Gündür, O Da Bugündür ...

11-06-2009, 22:08	#2 (permalink)
abrahamz Üyelik tarihi: 07-11-2008 Mesajlar: 77 Ettiði Teþekkür: 0 Aldýðý Teþekkür: 7 Rep Gücü: 2 Rep Puaný: 10 Rep Derecesi :	C: Askeri Müzedeki Sahte Kýlýç vay be ...

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Sponsor Reklamlar

Sponsor Reklamlar

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)