Ben dert ile ah ederdim
Derdim bana derman imiþ
Ýster idim hasret ile
Dost yanýmda pinhan imiþ

Nerde deyi fikrederdim
Göðe bakýp þükrederdim
Dost benim gönlüm evinde
Tenim içinde can imiþ

Sanýrdým kendim ayrýyým
Dost ayrýdýr, ben gayriyim
Beni bu hayale salan
Bu sýfat-i hayvan imiþ

Ýnsan sýfatý, kendi Hak
Ýnsan durur Hak, doðru bak
Bu insanin suretine
Cümle alem hayran imiþ

Her kim o insani bile
Hayvan ise insan ola
Cümle yaratýlmýþ kula
Ýnsan dahi sultan imiþ

Tevhit imiþ cümle alem

Tevhidi bilendir adem
Bu tevhidi inkar eden
Öz canýna düþman imiþ

Ýnsan olan buldu Hak’i
Meclis onun, odur saki
Hemen bu biçare YUNUS
Aþk ile bil ayan imiþ


Yunus Emre