UYAN YARÝM

Uyan yarim, uyan, söndü yýldýzlar,
Gün, karþý tepeden doðmak üzredir.
Her sabah güneþi seyreden kýzlar,
Mahmur gözlerini oðmak üzredir.

Uyan yarim, sesler geldi derinden,
Karanlýk oynadý, koptu yerinden;
Ýlk ýþýk, kapýnýn eþiklerinden,
Þimdi bir gölgeyi koðmak üzredir.

Sevgilim, kapýmý çaldý aydýnlýk,
Baygýn gözlerimi aldý aydýnlýk,
Ýçimde týkandý, kaldý ayrýlýk,
Bu aydýnlýk beni boðmak üzredir.