hatýrlat da haziran'ýn sonlarýnda çocukluðumu yakalým

sen beni öpersen belki de ben fransýz olurum
þehre inerim bir sinema yaðmura çalar
otomobil icad olunur, zarifoðlu ölür
dünyadaki tüm zenciler kýrk yaþýndan büyüktür.

senegalliler dahil deðil

sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanýr
çaðdaþ coðrafyalarda üretir cesetlerini siyaset bilimi
o vakit bir sufiyi darplarla gebertebilirsin
hayat bir yanýyla güzeldir caným, sen de güzelsin

yoksa seni rahatsýz mý ettim?

sen beni öpersen belki de aþkýmýz pratik karþýlýk bulur
ne ikna edici bir intihar giriþimidir þimdi göz göze gelmek
elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
elbette gayet rasyoneldir attan atlamak

freud diye bir þey yoktur.

sen beni öpersen belki de ben gangsterleþirim
belki de þair olurum seni de aldýrýrým yanýma
bilesin; göðsümde hangi yöne açmýþ tek gülsün
yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.

haydi iç de çay koyayým.

ah muhsin ünlü