Beklemek mi gitmek mi oldu adýn, hiç bilmedim.
Gittiðim zamanlarýn bekleyeniydi yerin,
Geldiðim zamanlarýn gideni.
Kocaman uðultularýn gözü yaþlý sessizliðiydi sende durmak, sana bakmak, ve belki her geliþte senden gitmek.

Bir valiz dolusu kimsesizliði sýrtlanmaktý sana gelmek; kente býrakýlan yalnýzlýklarý umuruna bile almadan& Yalnýzlýk basamak olurdu kimsesizliðime ve sen kimsesizliðim olurdun.

Gelmek alacanýn beyaza döndüðü bir gülümseyiþ, gitmek akþam kýzýllýðý kaplý bir aðlamaktý senin yüzünde ve sana her bakýþta basamak basamak týrmanýrdý gözyaþlarým yerçekimine inat gözlerimden gözlerine.

Sesine de sessizliðine de yoldaþ ederdin kýyýna gelmiþ çýðlýklarý. Ýnleyen her vapur düdüðü, yalnýzlýðýna tecavüzdü. Sen kalabalýklaþýr, ben yalnýzlaþýrdým...

Bazen bir kaçýþtýn sen. Ýçinin duvarlarýna suçumu haykýrdýðým. Kaçandým..Tanýktýn.. Ýs rengi sesin ihbar ederdi beni, kimseler duymazdý

Ve ne zaman sana baksam gözlerimden avuçlarýma kusuyorum geçmiþ diye içime kilitlediklerimi. Siyah beyaz hayaletler dans ediyor hayat ayamda. Müzik kýrgýn, gitar aðlamaklý

Bir þarkýnýn dizelerinden asýyorum kendimi boþluða. Ellerin yok. Sesin gömülmüþ içine. Baðýr þimdi. Baðýr çaðýr& Sustur çýðlýklarýmý sana...

Yan,yak.Býrakma öyle;öleyim gitmelerin ertesinde.
Bil sözlerin düþtüðünden beri içime, anýn gerçekliðinde Haktý her þey. Kelimelere asýlý heceler tersine döndü, gizlendi isimler.
Yüreðimin kalemiyle yazýyorum; gözlerin kapalý oku sevdiðim