Uðurum..!

Sana bu þiiri yazmak için
Günlerce, gecelerce uðraþtým…
En duygusal anýmý aradým...
Belki tozlu plaklarý denedim;
Belki de umut ettim sadece yazmak için…
Ama en sonunda buldum bi yolunu…
Ne zamandýr görmediðim;
Sen vardýn yanýmda…
Benim en büyük umut kaynaðým;
Bütün ihtiþamýyla yakýnýmda,
Hatta yaný baþýmdaydý…

Ve o yanýmdayken…
Her þey onun gibiydi…
Herkes ona özeniyordu…
Þiirlerim efsanelere dönüþmüþtü…
Mýsralar sihirli sözcüklerle yazýlýydý…
Kalemim de sihirli deðneðimdi artýk…

Nereye gitsem sende geliyordun benimle…
Kalabalýkta geliþigüzel söylenmiþ bir laf,
Belki de bir tabela…
Kim bilir…
Sokak isimleri…
Hepsi bana seni hatýrlatýyordu…
Hepsinin birer anýsý vardý bende…
Kalabalýk;
Eski günlerdi…
Senden uzak, sensiz eski günler…
Tabelalar;
Sonsuz sevginin yolunu gösterendi…
Hepsi bir bir seni gösteriyordu…
Hepsin de sen vardýn…
Benim umut kaynaðým…
Hepsin de ben de vardým…
Ve bütün umudumla inanýyorum ki…

Hepsin de biz de olacaðýz…

Daha fazla uzatmayacaðým;

Gözlerim yalnýz seni görüyor,
Kulaklarým yalnýz seni duyuyor,
Ellerim yalnýzca ellerini istiyor,
Dudaklarým sen olmadan kuruyor,
Bu kalp sensiz atmýyor,
Anla artýk…
Sensiz olmuyor!
Gel artýk…
Sensiz yaþanmýyor…

ya yok mu bi yorum yapan

en favori bu olmuþ
hatýrlama deyince içimden kuþlar havalanýyo sanki benden uzaklara,
dahada yabancýlasýyorum kendime,bulunduðum yere ve zamana,
gelme yar gelme içimdeki sen,senden öteye geçti..

tþk. ederim hepinize okuduðunuz için...