" Küçük bir kasabanýn dört ayrý mahallesi varmýþ.
Birinci mahallede Evetama'lar yaþýyormuþ.Evetama'lar ne yapýlmasý
gerektiðini bildiklerini düþünürlermiþ.Yapma zamaný geldiðinde ise "evet,ama"
diye cevap verirlermiþ.Cevaplarý hep yanlýþ olurmuþ.Suçu baþkalarýna atmakta da ustaymýþlar.
Ýkinci mahallede Yapýcam'lar yaþarmýþ.Ne yapacaklarýný bilirlermiþ.Kendilerini
yapacaklarý þeye adým adým hazýrlarlarmýþ, ama yapacaklarý sýrada þanslarý kaçýrdýklarýnýn
farkýna varýrlarmýþ.Bu mahallede insanlarýn dizleri dövülmekten yara bere içindeymiþ.
Yaþamý ertelememek için verdikleri kararý bile ertelerlermiþ.
Üçüncü mahallede yaþayan Keþke'cilerin hayatý algýlama güçleri mükemmelmiþ.
Neyin yapýlmasý gerektiðini daima en isabetli þekilde bilirlermiþ ama,
her þey olup bittikten sonra. Keþke'cilerin baþlarý kanarmýþ hep, duvarlara vurmaktan!
Kasabanýn en yeþil bölgesinde, en güzel evlerin olduðu mahallede ise Ýyikiyaptým'lar otururmuþ.
Keþke'ciler bu mahallede yürüyüþe çýkar,etrafa hayranlýkla bakarlarmýþ.
Yapýcam'lar, Keþke'cilerle birlikte bu mahallede yürüyüþe çýkmak ister ama bir türlü fýrsat bulamazlarmýþ.
Evetama'lar ise mahallenin güzelliðini görmek yerine,aðaçlarýn gölgelerinin yeterince geniþ olmadýðýndan,güneþin daha erken saatte doðmasý gerektiðinden
þikayet ederlermiþ.
Ýyikiyaptým mahallesindeki insanlarýn kusuru da, beyinlerinde mazeret üretme merkezlerinin olmayýþýymýþ!
-alýntý -
