Yol Arkadaþlarý Birbirnin, Rakibi Olamaz...

**ruzgar-gunes** · 21-10-2008, 18:27

Sana dokununca, kirletilmiþ ve tutsak alýnmýþ bir topraða dokunur gibi oluyorum. Can çekiþen ve soðuyan bir tarihe dokunur gibi... Bedenin ýssýz ve kaygan. Terk edilmiþsin, çaresizsin, ama yine de elini uzatmýyorsun kimseye, kimseden yardým istemiyorsun. Ýçine, benliðine kolay kolay girilemez artýk senin. Kapýlarýn kapalý. Biri muhtaç olsa, barýnacak yer bulamaz sende...

Sen sende sýðýntýsýn, kimi saklayabilirsin ki derinliklerinde...
Ýþgalcilere hemen hiç direnmeden teslim olmuþ, korkak, basiretsiz, silik halklar gibisin.
Kukla devletler gibi... Dýþarýda sürüp giden hayatý nasýl etkileyebilirsin ki artýk...
Ýçindeki zayýflýk, hiç karþý koymadan dýþarýdaki kötülüklerin, zorbalýk ve çeliþkilerin biçimini almýþ. Birazcýk soluklanmak için kendinden deðil, içindeki iþgalciden izin alýyorsun artýk...
Bir dostun sana haksýzlýk ettiðinde, üzülecek yerde garip bir rahatlýk duyuyorsun. Çünkü sana haksýzlýk etmeyip sevgini isteyince ne yapacaðýný bilemiyordun. Hem sen kendine sýðýntýsýn, onu konuk edemezsin ki iþgal edilmiþ benliðine...Sen iþgal edilmiþ ve teslim olduðun için mahcup bir kinle, sömürü yasalarýnýn sürmesini istiyorsun... Bedenleri ve ruhlarý tüketen geleneklerin, öldürücü tabularýn, yasaklarýn gücü eksilmesin istiyorsun, bu yüzden... Sürsün ki kimse kendisiyle baþ baþa kalmasýn istiyorsun. Daha da hýzlý dönsün çarklar... Her þey hýzla tükensin; tükensin ki yüzleþmeye vaktin olmasýn, içindeki teslimiyetle, utançla... Kimse kimseye bu yenilgiyi hatýrlatmasýn... Cehennemde yaþasan da cehennemden söz etmek yasak olsun; bir hayalet gibi sürdürsen de varlýðýný, kimse söz etmesin istiyorsun hayaletlerin varlýðýndan... Bir zamanlar içini ýsýtan sevgin, þimdi yollarý karla kaplý, unutulmuþ, kaybolmuþ dað köyleri gibi, uzakta...

Ýçine aldýðýn, direnmeden teslim olduðun iþgalci güçlerin, kötülüklerin yollarý ise alabildiðine açýk, verimli, gün ortasýnda... Tutsaklýðýnla, yabancýlýðýnla, korkaklýðýnla, her an, her dakika berabersin... Ýçinden makine týkýrtýlarý geliyor... Paralarý ve eþyalarý sayan aletlerin týkýrtýlarý... Her þeyi ölçüp toplayan göstergelerin, her an çalmaya hazýr alarmlarýn, sinyallerin dijital sesleri geliyor... Duyuyorum: içine biri yaklaþtýðýnda ilk bulduðu maðaraya, gizli bir köþeye sýðýnmak için koþuþan engellenmiþ kaçaklarýn, ürkek, bastýrýlmýþ çýðlýklarý geliyor içinden. Maðaralarýna saklanmadan önce içindeki her biri baþka baþka zamanlara ait, baþka baþka insanlarýn açtýðý, farklý derinlikteki yaralarýný, hep ayný, kaba ve duygusuz bir örtüyle örtmeye çalýþýyorlar sinsi bir telaþla... Yaralarýn bu örtünün altýnda soluksuz kalýyor, boðuluyor, kokuþuyor... Uðradýðýn haksýzlýklar, seni sen yapan acýlar, þimdi içindeki kötülüðün ayaklarý altýnda... Yaralarým baþka insanlarýn yaralarýyla tanýþtýrmadýðýn, kardeþ kýlmadýðýn için, merhametin, iyiliðin, paylaþýmýn olacakken nefretin, acýmasýzlýðýn oluyorlar... Yaralarýný ayný, kaba ve duygusuz örtünün altýnda sakladýðýn için seni özgürleþtirmiyor, tam aksine, seni tutsak alan içindeki kötülüðü kýþkýrtýyorlar... Ýçindeki göstergelerin, aletlerin týkýrtýsý, yaralarýnýn iniltilerini çoktandýr boðuyor... Yine de bir türlü, unutamýyorsun kendini. Bir türlü, bildiklerini silemiyorsun zihninden... Bildiklerin, unutamadýklarýn, hissettiklerin için mutsuz olduðunu sanýyorsun...

Mutsuz olmamak için de basit zevklere alýþtýrýyorsun kendini, kolay etkilenmek, yönlendirilmek, hazýr ve egemen mutluluklarýn içinde sana acý veren her þeyi, kendinle beraber yok etmek istiyorsun ama yine de kendini unutamýyorsun.

Bu yüzden, seni tutsak alan iþgalcilere, zorbalýða, kötülük güçlerine ve onlara direnmeden teslim olan korkaklýðýna deðil, duygularýna, bildiklerine, seni sana hatýrlatan belleðine lanet ediyor, derin bir öfke duyuyorsun...

Oysa içindeki sevgine, o yollarý karla kaplanmýþ o uzak dað köyleri gibi kaybolmuþ sevgine, onlar olmadan ulaþamazsýn...
Sana asla, rakip olmadan ve gözlerimin en çýplak haliyle yüreðine dokunuyorum... Çünkü seni anlatýrken kendimi hatýrladým. Senin esaretin, yenilgin, kaçýþlarýn, benimkilere ýþýk tuttu. Seni gözlerken, kendime yakalandým... Hem, ben, sana nasýl rakip olabilirim ki... Çünkü o yollarý karla kaplý dað köyüne, o kaybolmuþ sevgine doðru, beraber yolculuða çýkacaðýz...

Yol arkadaþlarý birbirine rakip olamaz, çünkü biliyorum senin yollarýný kaybettiðin sevginde, bana ait birçok anlam ve cesaret saklý...

Hissediyorum...
Kaybolmuþ sevginde, benim de kaybolmuþ sevgim var...

Cezmi ERSÖZ..

21-10-2008, 18:27	#1 (permalink)
ruzgar-gunes GüLüMsE Üyelik tarihi: 12-01-2008 Yaş: 21 Mesajlar: 547 LobiPuan: 307 Ettiði Teþekkür: 273 Aldýðý Teþekkür: 113 Rep Gücü: 11 Rep Puaný: 10317 Rep Derecesi :	Yol Arkadaþlarý Birbirnin, Rakibi Olamaz... Sana dokununca, kirletilmiþ ve tutsak alýnmýþ bir topraða dokunur gibi oluyorum. Can çekiþen ve soðuyan bir tarihe dokunur gibi... Bedenin ýssýz ve kaygan. Terk edilmiþsin, çaresizsin, ama yine de elini uzatmýyorsun kimseye, kimseden yardým istemiyorsun. Ýçine, benliðine kolay kolay girilemez artýk senin. Kapýlarýn kapalý. Biri muhtaç olsa, barýnacak yer bulamaz sende... Sen sende sýðýntýsýn, kimi saklayabilirsin ki derinliklerinde... Ýþgalcilere hemen hiç direnmeden teslim olmuþ, korkak, basiretsiz, silik halklar gibisin. Kukla devletler gibi... Dýþarýda sürüp giden hayatý nasýl etkileyebilirsin ki artýk... Ýçindeki zayýflýk, hiç karþý koymadan dýþarýdaki kötülüklerin, zorbalýk ve çeliþkilerin biçimini almýþ. Birazcýk soluklanmak için kendinden deðil, içindeki iþgalciden izin alýyorsun artýk... Bir dostun sana haksýzlýk ettiðinde, üzülecek yerde garip bir rahatlýk duyuyorsun. Çünkü sana haksýzlýk etmeyip sevgini isteyince ne yapacaðýný bilemiyordun. Hem sen kendine sýðýntýsýn, onu konuk edemezsin ki iþgal edilmiþ benliðine...Sen iþgal edilmiþ ve teslim olduðun için mahcup bir kinle, sömürü yasalarýnýn sürmesini istiyorsun... Bedenleri ve ruhlarý tüketen geleneklerin, öldürücü tabularýn, yasaklarýn gücü eksilmesin istiyorsun, bu yüzden... Sürsün ki kimse kendisiyle baþ baþa kalmasýn istiyorsun. Daha da hýzlý dönsün çarklar... Her þey hýzla tükensin; tükensin ki yüzleþmeye vaktin olmasýn, içindeki teslimiyetle, utançla... Kimse kimseye bu yenilgiyi hatýrlatmasýn... Cehennemde yaþasan da cehennemden söz etmek yasak olsun; bir hayalet gibi sürdürsen de varlýðýný, kimse söz etmesin istiyorsun hayaletlerin varlýðýndan... Bir zamanlar içini ýsýtan sevgin, þimdi yollarý karla kaplý, unutulmuþ, kaybolmuþ dað köyleri gibi, uzakta... Ýçine aldýðýn, direnmeden teslim olduðun iþgalci güçlerin, kötülüklerin yollarý ise alabildiðine açýk, verimli, gün ortasýnda... Tutsaklýðýnla, yabancýlýðýnla, korkaklýðýnla, her an, her dakika berabersin... Ýçinden makine týkýrtýlarý geliyor... Paralarý ve eþyalarý sayan aletlerin týkýrtýlarý... Her þeyi ölçüp toplayan göstergelerin, her an çalmaya hazýr alarmlarýn, sinyallerin dijital sesleri geliyor... Duyuyorum: içine biri yaklaþtýðýnda ilk bulduðu maðaraya, gizli bir köþeye sýðýnmak için koþuþan engellenmiþ kaçaklarýn, ürkek, bastýrýlmýþ çýðlýklarý geliyor içinden. Maðaralarýna saklanmadan önce içindeki her biri baþka baþka zamanlara ait, baþka baþka insanlarýn açtýðý, farklý derinlikteki yaralarýný, hep ayný, kaba ve duygusuz bir örtüyle örtmeye çalýþýyorlar sinsi bir telaþla... Yaralarýn bu örtünün altýnda soluksuz kalýyor, boðuluyor, kokuþuyor... Uðradýðýn haksýzlýklar, seni sen yapan acýlar, þimdi içindeki kötülüðün ayaklarý altýnda... Yaralarým baþka insanlarýn yaralarýyla tanýþtýrmadýðýn, kardeþ kýlmadýðýn için, merhametin, iyiliðin, paylaþýmýn olacakken nefretin, acýmasýzlýðýn oluyorlar... Yaralarýný ayný, kaba ve duygusuz örtünün altýnda sakladýðýn için seni özgürleþtirmiyor, tam aksine, seni tutsak alan içindeki kötülüðü kýþkýrtýyorlar... Ýçindeki göstergelerin, aletlerin týkýrtýsý, yaralarýnýn iniltilerini çoktandýr boðuyor... Yine de bir türlü, unutamýyorsun kendini. Bir türlü, bildiklerini silemiyorsun zihninden... Bildiklerin, unutamadýklarýn, hissettiklerin için mutsuz olduðunu sanýyorsun... Mutsuz olmamak için de basit zevklere alýþtýrýyorsun kendini, kolay etkilenmek, yönlendirilmek, hazýr ve egemen mutluluklarýn içinde sana acý veren her þeyi, kendinle beraber yok etmek istiyorsun ama yine de kendini unutamýyorsun. Bu yüzden, seni tutsak alan iþgalcilere, zorbalýða, kötülük güçlerine ve onlara direnmeden teslim olan korkaklýðýna deðil, duygularýna, bildiklerine, seni sana hatýrlatan belleðine lanet ediyor, derin bir öfke duyuyorsun... Oysa içindeki sevgine, o yollarý karla kaplanmýþ o uzak dað köyleri gibi kaybolmuþ sevgine, onlar olmadan ulaþamazsýn... Sana asla, rakip olmadan ve gözlerimin en çýplak haliyle yüreðine dokunuyorum... Çünkü seni anlatýrken kendimi hatýrladým. Senin esaretin, yenilgin, kaçýþlarýn, benimkilere ýþýk tuttu. Seni gözlerken, kendime yakalandým... Hem, ben, sana nasýl rakip olabilirim ki... Çünkü o yollarý karla kaplý dað köyüne, o kaybolmuþ sevgine doðru, beraber yolculuða çýkacaðýz... Yol arkadaþlarý birbirine rakip olamaz, çünkü biliyorum senin yollarýný kaybettiðin sevginde, bana ait birçok anlam ve cesaret saklý... Hissediyorum... Kaybolmuþ sevginde, benim de kaybolmuþ sevgim var... Cezmi ERSÖZ.. __________________ Erdemli olmalý deðil mi Azrail’e yenilmem… Gecenin bu saatinde hayata inat “ GÜLÜMSE” men takýldý aklýma derken kalmalýydý elim senden biçare… Hayata inat olsun diye GÜLÜMSE sevdam..

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
Yol Soranlara Verilmiþ Cevaplar	aysaa	Komik Yazý	2	20-05-2008 03:59
Ýzel - Iþýklý Yol	derya	Yerli Klipler	0	18-01-2008 04:55
Mavi Sakal - Ýki Yol	derya	Yerli Klipler	0	16-01-2008 10:03
Replikas - Yol	derya	Yerli Klipler	0	16-01-2008 04:03
Karlý Yol Frenden Anlamaz	aysaa	Ýlginç Video	0	15-01-2008 02:00

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Sponsor Reklamlar