Her ne kadar Roma Ýmparatoru Julius Caesar (Sezar) milattan önce 46 yýlýnda takvimin baþlangýcýný Ocak ayý olarak ilan ettiyse de, 16. yüzyýlýn ortalarýna kadar Avrupa'da yeni yýl geleneksel olarak, bahar aylarýnýn baþlangýç tarihi olarak da kabul edilen, Mart ayýnýn 25'inde baþlardý.

1564 yýlýnda Fransa Kralý IX. Charles, takvimi deðiþtirerek yýl baþlangýcýný Ocak ayýnýn birinci gününe aldý. O zamanki iletiþim þartlarýnda bazý insanlarýn bundan haberi olmadý, bazýlarý ise bu kararý protesto etmek amacýyla eski adetlerine devam ettiler. 1 Nisan'da partiler düzenlediler, birbirlerine hediyeler verdiler.



Diðerleri ise bunlarý Nisan aptallarý olarak nitelendirip bu güne 'Bütün Aptallarýn Günü' adýný verdiler. Bu günde diðerlerine sürpriz hediyeler verdiler, yapýlmayacak bir partiye davet ettiler, gerçek olmasý mümkün olmayan haberler ürettiler.

Yýllar sonra takvimin aylarý yerine oturup, Ocak ayýnýn yýlýn ilk ayý olmasýna alýþýlýnca, Fransýzlar l Nisan gününü kendi kültürlerinin bir parçasý olarak görmeye baþladýlar. Adeti gittikçe süsleyerek, zenginleþtirerek ve yaygýnlaþtýrarak devam ettirdiler. Bu adetin Ýngiltere'ye ulaþmasý yaklaþýk iki yüzyýl sürdü, oradan da Amerika'ya ve bütün dünyaya yayýldý.

1 Nisan þakalarýnýn sembolünün 'Nisan Balýðý' olmasýnýn nedeni ise Mart ayýnýn sonlarýna doðru, Güneþ'in Balýk Burcu'nu terk ediyor olmasýdýr.