Medine’nin yerlilerinden olan Hidam’ýn kýzý Hansa, bir gün Aiþe validemize gelir ve sorusunu þöyle sorar: Valide, der. Babam beni itibarlý bulduðu akrabasýyla evlendiriyor. Bana sorma gereði duymuyor. Ben de bundan rahatsýzlýk duyuyorum. Ben bir kýz olarak hayat arkadaþýmý seçme hakkýna sahip deðil miyim? Ýslam bana bu hakký tanýmýyor mu? Babamýn seçtiðini seçmeye mecbur muyum? Aiþe validemizin cevabý: Þu anda Resulullah evde yok. Birazdan gelir. Sorunu O’na soralým, cevabýný da O’ndan birlikte dinleyelim. Sen þuracýkta biraz bekle... Az sonra Efendimiz (sas) teþrif eder. Aiþe validemiz de Hansa’nýn sorduðu soruyu aynen sorar: Kýzýn seçme hakký yok mu, der. Hansa bana böyle bir soru sordu. Babasý Hidam onu itibarlý bulduðu bir akrabasýyla evlendiriyor, kýzcaðýza sorma gereði de duymuyormuþ? Bu soruya Efendimiz özel bir ilgi gösterir ve ilk emrini verir: Hemen kýzýn babasý Hidam’ý bulup getirin! Ensar’dan Hidam aranýp bulunur. Resulullah seni istiyor, derler. Telaþla huzura giren Hidam’a Efendimiz’in ilk sorusu: Hidam! Sen kýzýna sorma gereði duymuyor da kendi beðendiðini mi beðenmeye zorluyorsun? Baba Hidam’ýn cevabý hazýr: Ya Resulullah, der. Benim beðendiðim iyi bir ailenin akýllý bir çocuðudur. Kýzýma layýk olan da odur! Hidam, seçtiðin bu gençle hayatý yaþayacak olan sen misin, yoksa kýzýn mý? Kýzýmdýr ya Resulullah! Öyle ise hayatý kim yaþayacaksa son söz de onun hakký deðil mi? Kýzýn yaþayacaðý genci beðenme hakkýna sahip olmazsa, beðenmediði gençle nasýl mutlu yaþayacak? Efendimiz sözünü söyler ve þöyle baðlar: Hemen kýzýna sormadan yaptýðýn bu anlaþmayý durdur! Ýþte bu sýrada ötelerden beklenmedik bir ses gelir: Ya Resulullah, babamýn seçtiðine artýk ben de evet, diyorum. Anlaþmayý durdurmasýn! Bundan sonra da þu fevkalâde güzel açýklamayý yapar Hansa kýz. Der ki: Babamýn kendi seçtiðini seçmeye beni mecbur býrakmasý, þehirde, ‘Kýzlarýn seçme hakký yoktur.’ gibi bir düþüncenin yayýlmasýna sebep oldu. Bu yüzden sorma gereði duydum. Þimdi anlaþýldý ki, kýzlarýn seçme hakký vardýr. Ailesi kendi seçtiðini seçmeye kýzlarýný zorlayamaz. Artýk ben babamýn seçtiðine kendi isteðimle evet, diyorum. Sözünden dönme durumunda kalmasýn babam! Elbette hiçbir baba kýzýna kötü aday seçmez...( Ahmet Þahin, 13 Mart 2007)
Halife Hazret-i Ömer'in (ra) "Biz Ýslam'dan önce kadýnlarý insan yerine koymazdýk.islam gelince onlara hem ayetlerde hem de hadislerde yer verdi, erkekler gibi haklarý anlatýldý. Ondan sonra biz kadýnlarýn da erkekler gibi haklarý olduðunu düþünür hale geldik!.." (Buhari, Müslim).Bir tespit de oðlu Abdullah'tan. "Biz kadýnlar hakkýnda ileri geri konuþmaktan korkar olduk, vahiy gelir de bizi azarlar kadýn haklarý konusunda diye!


Kadýnýn Eþini Seçme Hakký


Ýslâm Dîni, kadýna evlenceði kimseyi seçme hakkýný vermiþtir. Hattâ evlilik birliðini kurmada kadýnýn irâdesine öncelik tanýmýþ ve "îcâb"da bulunma yetkisini kadýna vermiþtir. Ýlk söz hakký kadýnýndýr. Bundan sonra erkek bu "îcâb"ý "kabûl" eder. (118)
Ayrýca Ýslâm Dîni, evlenecek kimselerin birbirlerini görmelerini de þart koþmuþtur. Evlenmek isteyen kýz ve erkeðin birbirlerini görmeleri isteði, pek çok hikmete dayanmaktadýr. Þüphesiz ki birbirlerini görmek, gelecekteki hayatta daha mutlu ve huzurlu bir yuva kurabilmek açýsýndan önemlidir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.v.) Efendimiz, bir kadýnla evlenmek isteyen Muðîre b. Þu’be’ye evleneceði kadýný görüp görmediðini sormuþ; Muðîre:
"Görmedim!" deyince de;
"Ona bak! Çünkü bu, ileride birbirinizi sevmenize ve evliliðin devamlý olmasýna vesile olur." (119) buyurmuþlardýr.
Evlilik, karþýlýklý sevgi, saygý, hoþgörü, anlaþma ve güven üzerine kurulmuþ bir müessesedir. Ýslâm, evlenecek kýzla erkeðin yanlarýnda yakýn akrabâlarýndan en az biri bulunmak þartýyla birbirlerini görmelerine ve karþýlýklý konuþup anlaþmalarýna izin vermiþtir. Yalnýz olarak görüþmeye aslâ müsâde edilmemiþtir. Nitekim bunun mahzurlu oluþu hadîs-i þerîfde açýkça zikredilmiþtir:
"Bir erkek yalnýz olarak bir kadýnla kaldý mý, mutlaka onlarýn üçüncüleri þeytandýr." (120)
Ýslâm’da evlilik, erkekle kýz birbirlerini hiç görüp tanýmadan, sadece ana-babanýn kararlarýyla gerçekleþen bir anlaþma (ahid) deðildir. Bilakis, erkekle kýzýn birbirlerini görüp beðenmeleri, konuþmalarý, anlaþýp anlaþamayacaklarýný araþtýrmalarý dînimizin emrettiði hususlar arasýndadýr. Ancak bu birbirlerini görme, hiç bir zaman birlikte gezip dolaþmak, eðlenip yaþamak þeklinde olmamalýdýr.
Eþ seçimi konusunda, kadýn da erkek gibi ayný haklara sahiptir. Kadýn, istemediði bir erkekle evlendirilemez.